|
|||
10 september 2019 - 75+ - Door Els Ackerman
Ons Rotterdamse stadhuis heeft een grote hoge hal. Daar heb ik vaak zitten wachten: op het verlengen van mijn rijbewijs, het aanvragen van mijn paspoort, een uittreksel uit de gemeentelijke administratie om te bewijzen dat ik besta. De eerste keer was jaren geleden. In mijn herinnering was die hal vol met aan elkaar gekoppelde stoelen, en overal zaten mensen. Alle leeftijden en nationaliteiten, hele gezinnen met kleine kinderen, ik hoorde alle talen om mij heen behalve Nederlands. Fascinerend, ik zat ineens midden in multicultureel Rotterdam.
Vandaag was ik er weer, op zoek naar de Vraagwijzer. In het boekje 'Actief in de wijk, gebiedsgids voor 65+ 2019-2020' staat dat ik in het stadhuis moet zijn voor informatie en aanvragen van de Trevvel Samen 75+ pas. Die pas wil ik graag, want die geeft elke Rotterdammer van boven de 75 de mogelijkheid om 's avonds na 19.00 uur gebruik te maken van Trevvel, het vroegere Vervoer op Maat. Dan hoef je 's avonds in het donker niet op de tramhalte te staan wachten of op een metrostation, wat voor veel ouderen niet echt aantrekkelijk is.
Op naar het stadhuis dus. Bij de ingang staat een vriendelijke meneer bij een paar computerschermen, hij vraagt wat ik kom doen en tikt van alles voor me in. Ik krijg een bonnetje met een nummer en het verzoek om naar wachtruimte B te gaan.
Ik zie geen wegwijzer, maar onderweg door de hal ontdek ik dat die is omgebouwd tot kantoortuin. Het ziet er gezellig uit, het lijkt me ook praktisch om die ruimte niet alleen als wachtkamer te gebruiken. Halverwege vraag ik een beveiliger waar wachtruimte B is. 'Helemaal achteraan mevrouw', ik loop dus door tot ik wat wachtkamerachtige stoelen zie. Voor ik ga zitten kijk ik op de grote schermen die in de ruimte hangen welk nummer aan de beurt is. Verhip, mijn nummer staat er al, waar moet ik nu naar toe? Alweer geen wegwijzers. Terug naar de beveiliger, die wijst waar ik heen moet. Intussen is het zeker vijf minuten later, want ik loop niet zo snel. Is mijn beurt alweer voorbij? Een ambtenaar die net uit een kamer komt zoekt het voor me uit, terwijl ik het gevoel heb dat ik in een doolhof ben beland. In een ziekenhuis kun je de rode, gele of blauwe lijn volgen zodat je in de juiste polikliniek uitkomt. Misschien een idee voor het stadhuis?
Ik zit nog maar net op het goede wachtbankje als ik word opgehaald door een aardige mevrouw. Ze neemt mij mee naar haar plek in de kantoortuin, zij achter de computer en ik aan de andere kant van de tafel. Wat een lawaai hier, denk ik, alle geluiden echoën door die hoge hal vol pratende mensen en belgeluiden van de schermen, elke keer als er een nummer op verschijnt. Ik hoop dat ik haar kan verstaan, denk ik ook nog, en hoe houd je het vol om hier de hele dag in te zitten. Dat vraag ik dus maar aan de mevrouw, want het lijken mij slechte arbeidsomstandigheden.
'Ik ben er doodmoe van', zegt ze en ze probeert te glimlachen, maar dat lukt niet echt. We doen allebei ons best, ik om haar te verstaan, zij om mijn vraag aan de Vraagwijzer te beantwoorden. Dat gaat met moeite, ze moet zelfs een collega consulteren omdat nergens te vinden is hoe zo'n 75+ pas aangevraagd kan worden. Het staat niet op internet en ook niet in de gebiedsgids. De collega denkt dat het via de WMO moet, mijn mevrouw vult allerlei gegevens in.
'Binnen zes weken hoort u iets, even afwachten dus. En misschien krijgt u een adviseur op bezoek die beoordeelt of u recht op die pas heeft.'
Dat vind ik vreemd en zij ook, want volgens de gebiedsgids heeft iedereen boven de 75 recht op die pas, en ik zit behoorlijk boven die leeftijdsgrens.
Afwachten dus. Ik hoop dat ik de pas krijg voordat ik 85+ ben.
Els Ackerman
Reacties op 75+ - Door Els Ackerman
| Naam | Bericht |
Reageer op 75+ - Door Els Ackerman
<<< Overzicht
