|
|||
02 november 2021 - Dankzij mijn moeder staan we op eigen benen
Pooja Jadoenath schrijft een levensboek voor Milka Martijn. Dit is een fragment.
Op Curaçao waren de meeste mensen conservatief, zo ook mijn ouders. Vooral mijn vader, maar dat komt natuurlijk ook omdat hij zeventien jaar ouder was dan mijn moeder. Mijn ouders hadden een traditionele strakke verdeling, vader werkte en moeder verzorgde. Mijn broers hoefden ook vrijwel niks te doen in het huis terwijl mijn zusjes en ik moesten leren koken en schoonmaken. Mijn vader bemoeide zich niet met het huishouden of het opvoeden. Alleen als er gestraft moest worden. Mijn moeder wilde, nadat ze getrouwd was, eigenlijk doorwerken. Helaas was dat toentertijd niet vanzelfsprekend, als getrouwde vrouw moest je voor het huis en de kinderen zorgen. En mijn vader wilde het helemaal niet. Mijn moeder zei dat ze eigenlijk helemaal afhankelijk was van haar man. Ze hield er niet van dat ze altijd haar hand moest ophouden als ze iets nodig had, want soms zei hij dan gewoon nee. Daarom heeft ze mij en mijn broers en zussen altijd geleerd dat we op onze eigen benen moesten staan en ons eigen geld moesten verdienen. Toen ik klaar was met de MULO wilde mijn vader niet dat ik verder zou studeren terwijl ik dat wel wilde. Mijn vader dacht dat het niet nodig was voor een meisje om veel te leren omdat meisjes toch huisvrouw zouden worden. Ik weet nog steeds niet hoe, maar mijn moeder heeft hem uiteindelijk overgehaald om mij en mijn zusjes toch naar de middelbare meisjesschool, de MMS, te laten gaan.
Mijn moeder is een hele creatieve vrouw. Ze kocht Amerikaanse tijdschriften en naaide de kleren die ze erin zag voor ons. Ze kon alles heel mooi namaken. Alle zussen droegen op een keer met Kerst een mooie witte gevoerde jurk met bloemen borduursels. Ik heb soms het idee dat zij het gevoel had dat zij zich niet helemaal kon ontwikkelen in haar omgeving omdat ze zo graag wilde werken en zo creatief was. Maar juist daarom zijn ik en mijn zussen haar zo dankbaar dat zij doorgezet heeft voor ons om verder te kunnen studeren. Wij zijn mede dankzij haar niet afhankelijk geraakt van een man maar kunnen op onze eigen benen staan. Maar mijn moeder dacht soms ook wat conservatiever dan ik. Ik kan me nog herinneren toen ik vrij jong was ik een keer een gesprek had met mijn moeder over het trouwen. Zij zei dat je iemand moest vinden van jouw eigen niveau. Ik dacht toen al: dat maakt toch niks uit! Al is hij een vuilnisman of een zakenman, het gaat om de persoon. Dat was wel een moment dat ik een besef kreeg dat mijn gedachtes misschien toch wel een beetje anders waren. Ik voelde dat ik echt niet helemaal in het patroon paste waar mijn ouders in vielen.
Toen ik jong was waren er niet veel verjaardagen die we uitgebreid vierden. Als je 1 jaar werd, werd je wel helemaal mooi gemaakt, met een mooie jurk en mooi haar. Dan werd je naar de fotograaf gebracht voor een professionele fotografeer sessie. Ik heb een hele gelukkige jeugd gehad. Ik kan me dan ook niet veel in detail herinneren. Er is mij wel verteld dat toen ik drie was, ik strooiertje mocht zijn op de bruiloft van een buurvrouw. Dan mocht ik met bloemen een pad strooien voor de bruid terwijl zij naar het altaar liep. Dit wist ik niet meer. Jaren later, toen ik al in Nederland woonde nam die bruid opeens contact met me op via Facebook. Ik wist niet meer wie dat was, maar zij had een foto van mij en zei dat ze moeder kende. Echt heel leuk, dat iemand van in de 80 zich mij nog herinnert en contact met me zocht! Leuk hoe dingen soms lopen.
Toen ik vier was ging ik naar de Philomena school. Daar kan ik me ook niet zoveel specifieks van herinneren. Ik weet nog wel dat toen ik in de eerste klas zat ik een hele lieve onderwijzeres had, Hansje. Ze was altijd zo lief voor ons, als je een compliment verdiende kreeg je een snoepje. Dit was opvallend, want de meeste andere leraren waren meer van het disciplineren in die tijd!
Reacties op Dankzij mijn moeder staan we op eigen benen
| Naam | Bericht |
Reageer op Dankzij mijn moeder staan we op eigen benen
<<< Overzicht
